DE VLAAMSE TIJGER IS TERUG!
Wilde kat komt thuis in Limburg...
Het is gestreept, heeft een lange staart en kruipt weer als vanouds door de Limburgse bossen… De wilde kat mag zich dan wel gedragen als een tijger, gevaarlijk is hij zeker niet.
Onze wilde kat heeft nog iets met de tijger gemeen: het is een bedreigde soort. Meer nog, tot voor kort werd de wilde kat zelfs als uitgestorven beschouwd in Vlaanderen. Het moet zo’n 150 jaar geleden zijn dat er bij ons nog wilde katten voorkwamen. In de Hoge Ardennen en de Eifel heeft de soort wel overleefd, en zijn de populaties zich al een tijdje aan het herstellen. Pas in oktober 2012 werd opnieuw een wilde kat gespot op Vlaamse bodem; in de grensmoerassen van het Kempen-Broek in Bocholt liet een exemplaar zich betrappen door een trailcam, een wildcamera die reageert op warmte en beweging.
Het was wachten op een tweede waarneming om van een echte comeback te kunnen spreken, en die nieuwe waarneming liet niet al te lang op zich wachten. De voorbije weken hebben cameravallen met zekerheid ook een wilde kat gefotografeerd in de bossen van de Voerstreek. Dat maakte ARK Natuurontwikkeling bekend in het kader van een cameravalonderzoek in de Euregio rondom het Drielandenpark. De Voerense tijger werd op vijf verschillende plekken gefilmd en gefotografeerd. Op basis van de vachttekening wordt momenteel nog onderzocht of het telkens over hetzelfde dier ging, of dat er meerdere katten in het spel zijn. Maar dat het om de enige echte Europese wilde kat gaat, staat vast. Het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO) heeft de waarneming bevestigd.
Overigens werd een tijdje geleden ook al een wilde kat gefilmd op het ecoduct over de E40 in Welkenraedt, in de buurt van Eupen; die maakte dankbaar gebruik van de herstelde natuurverbinding om te migreren van de Ardennen naar het land van Herve. Van daar is het nog maar een grote kattensprong naar de Voerstreek. Naarmate de wilde kattenpopulatie in de Ardennen-Eifel een bepaald niveau bereikt, mag meer van dergelijk trekgedrag verwacht worden. Wilde katten hebben immers een groot leefgebied nodig; zodra de Ardennen verzadigd zijn met territoria, zullen nog meer wilde katten op zoek gaan naar nieuw te koloniseren leefgebieden. De Euregio tussen Aken, Luik en Maastricht komt dan als eerste aan de beurt, met de Voerstreek als eerste Vlaamse bestemming.
De wilde kat leeft graag in natuurlijke bosgebieden. Daar kan ze beschutting vinden onder struiken en omgevallen oude bomen. Op open plekken in het bos en langs bosranden met ruigten vangt ze muizen en andere kleine dieren. Uitgestrekte gebieden zonder heg, haag, houtwal of bos mijdt de wilde kat wegens gebrek aan dekking en voedsel. De terugkeer van deze soort is een goede indicator voor de kwaliteit van het landschap. Dat de wilde kat zich spontaan weer vestigt in de Voerstreek, is dus een groot compliment. Het bevestigt de reputatie van de Voerstreek als groene attractiepool.
Het belangrijkste uiterlijk verschil tussen de Europese wilde kat en de huiskat is de staart, die bij de wilde kat veel dikker is. Rondom de staart van een wilde kat lopen drie tot vijf brede, zwarte ringen. De staartpunt is afgerond en zwart. Op de rug heeft de wilde kat een donkere aalstreep, die pas vertrekt achter de schouders en doorgaans al eindigt bij de staartwortel. Alleszins loopt de donkere aalstreep nooit door tot bij de punt van de staart. Een wilde kat heeft ook steevast een vleeskleurig neusje.
Copyright © 2012 Landschap VZW - Site by Bart Heirweg